Zilveruitjes met lente ...

Ik ben zo klaar met de kou...! Met die koude wind. En het is ook zo gemeen, als je lekker warm binnen zit en je kijkt naar buiten, dan ziet het er uit alsof het lente is. Dan ga je naar buiten en dan is het toch koud! Een gevoelstemperatuur van -10 graden, dat kan toch niet...! Klaar is het, nu!

Oke, genoeg. Omdat het er al een beetje uitziet als lente en ik echt wel met mijn dikke jas naar buiten ga en allang blij ben dat het niet regent, kreeg ik zin om iets lekkers te maken. Geen enkel idee wat, maar toen ik bij mijn groenteboer was, zag ik verse zilveruitjes. Iets dat ik nog nooit gekocht had, maar ik zag ze en werd blij. Ik dacht, die zijn van mij :-) 

Dan begint het denkproces. Wat kan je met kleine uitjes? Waar combineert het lekker me? Waar heb ik zin in? Iets lente-achtigs, iets lichtgroens en zoetig. Een leuk klein gerechtje. Dus wat krijg je dan: een eenpersoons tarte tatin van zilveruitjes en doperwtjes! Deze actie viel goed in de smaak, dus om iedereen een beetje van mijn lente mee te laten genieten, hier het recept. Het is echt niet moeilijk, het lastigste is al die uitjes schillen. Ik moest er van huilen...

Recept
Tarte tatin met zilveruitjes en erwtjes

26 verse zilveruitjes 
3 tenen knoflook
3 el verse tijm
100 gram diepvrieserwtjes
2 plakjes bladerdeeg (vegan)
Olijfolie 
1/2 el balsamicoazijn
1 el water
1 thl suiker/oerzoet
2 eenpersoons springvormen

Verwarm de oven voor op 200 graden en laat het bladerdeeg ontdooien.
Week de uitjes in warm water en schil ze. Snijd de knoflook in plakjes.

Bak de uitjes 5 minuten zachtjes in olijfolie. Voeg de knoflook en tijm toe en bak 2 minuten mee. Breng op smaak met peper en zout. 
Voeg de balsamico, water en oerzoet toe en laat het inkoken, waardoor het een beetje karameliseert. Er moet nog wel wat vocht overblijven. Voeg vervolgens de erwtjes toe en roer erdoorheen.
Vet de springvormpjes in en bekleed de bodem met bakpapier.
Verdeel het ui-erwtenmengsel over de twee springvormen, inclusief het beetje vocht.
Leg er een plakje bladerdeeg op en vouw de randen naar binnen toe in de vorm. Kwast een klein beetje olie over het bladerdeeg. 
Bak 25 minuten in de oven. Als ze uit de oven komen voorzichtig de vorm losmaken en de rand weghalen. Leg een bordje op de taart en draai het geheel om en, voilà! Een mooi taartje 

Eet smakelijk!

(foto's en recept van Marieke (c))

Pasen: het kan ook zonder ei!

Het is weer bijna Pasen, inmiddels de nieuwe Kerst en het feest van de winkeliers. Alle winkels liggen vol met chocola, koekjes, paasbroden, zalm, salades etc. Het paasontbijt, paasbruch, paaslunch, paasdiner, paas high tea etc... Laat ik het er maar op houden dat de supermarkten er geen windeieren bij leggen! Eten zullen we!

Tijdens de paasdagen worden er natuurlijk extra veel eieren gegeten. In Nederland worden tijdens Pasen zo'n 32 miljoen eieren gegeten, dat is gemiddeld 2 per persoon. Dat is echt heel veel, daar moeten de kippen behoorlijk wat overuren voor draaien. Wist je dat een kip er ongeveer 24 uur over doet om een ei te maken? Voor mij in ieder geval een reden om geen eieren te eten. 




 

"Ik ben er niet, hoor"

Ik maak verder geen 'big deal' van Pasen, maar een dagje extra vrij is altijd fijn. Ik zal ongetwijfeld wel wat meer tijd in de keuken te vinden zijn om lekkere hapjes te maken, want we moeten toch eten. Dus zal ik mij, voor de gelegenheid, ook aan een paashapje wagen, uiteraard zonder ei.

Een traditioneel Paasgerecht is het gevulde ei. Deze ga ik maken, maar dan de look-a-like zonder ei. Gemaakt van aardappel en in dit geval heb ik zelfs de rode aardappeltjes gebruikt voor het 'paaseffect' ;-) (hoewel, na het bakken is de kleur wel bijna verdwenen,maar toch.. ;-)).

Recept
Gevulde potato-skins 

5 kleine ronde (rode) aardappeltjes (formaat ei)
5 eetlepels (zelfgemaakte) veganaise
1 eetlepel mosterd
scheutje citroensap
2 eetlepels edelgistvlokken
snuf kurkuma (voor de kleur)
1/2 thl uienpoeder
1/2 thl knoflookpoeder
1 bosui, in fijne ringetjes gesneden
gerookt paprikapoeder

Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de aardappeltjes in de lengte doormidden. Leg ze met het snijvlak naar beneden op een met bakpapier beklede schaal of bakplaat en zet 20-30 minuten in de oven, totdat ze gaar zijn (check met vork)
Haal uit de oven en laat even afkoelen. De schil komt een beetje los van de aardappel. Hol de aardappeltjes uit met een klein lepeltje en doe dit in een bakje. Probeer een laagje aardappel aan de schil te laten zitten, maar als het niet lukt is het ook niet erg. 

Meng de uitgeschepte aardappel met de overige ingrediënten. Proef goed en breng op smaak met peper en zout. Vind je de mosterdsmaak te overheersend, doe er dan nog een beetje extra veganaise doorheen. 
Schep lepeltjes van het mengsel in de uitgeholde aardappeltjes en bestrooi met een beetje paprikapoeder.

Eet smakelijk 

(Foto's en recept van Marieke (c))

Hutspot, maar dan veel leuker!

Hutspotkoekjes: omdat het maar blijft sneeuwen en omdat het toch weer heel erg koud wordt. 
Officieel is het lente, maar het voelt nog als winter. Het sneeuwt, gevoelstemperaturen van -10 graden, extra dekens en dikke sloffen. Ik vind het nog steeds winter... 
Ik ben er eigenlijk wel klaar mee, want ik wil aan de slag in mijn moestuin. De keuken staat vol met kleine erwtenplantjes, maar buiten zetten durf ik nog niet aan.

Mijn katten doen aan een volcontinu winterslaap.  Bij voorkeur in het zonnetje achter glas, want dat is lekker warm. Uren liggen ze daar te slapen, verontwaardigd als ik ze daarbij stoor. Ik zou soms best bij ze willen gaan liggen..

Maar terug naar de hutspotkoekjes. Want hoe verzint een mens hutspotkoekjes? Dat werd mij vooral ingegeven doordat manlief hutspot met spek en worst ging maken voor zijn kroost. Hutspot zonder spek en worst leek mij erg saai, dus ging ik met de ingrediënten aan de slag en zowaar: hutspotkoekjes! Met een Oosterse twist om het koude Nederland even te vergeten...

Recept

Hutspotkoekjes 

(genoeg voor 2 personen)

1 ui, gesnipperd

1 1/2 - 2 wortels

2 tenen knoflook, gesnipperd

1 thl kurkuma

1 1/2 thl ras el hanout (kerrie is ook lekker)

peper en zout

2 el zonnebloempitten

2 el rozijnen

1/3 cup kikkererwtenmeel

1/3 cup plantaardige melk

olijfolie

(voor de 'volledige' hutspot kun je er 1 kleine geraspte aardappel doorheen doen)

Meng eerst ui, wortel, knoflook, kruiden, zonnebloempitten en rozijnen door elkaar. Vervolgens kikkererwtenmeel en plantaardige melk erdoor mengen. Dit was net genoeg meel om het een beetje samenhang te geven. 

Verhit olijfolie in een pan. Maak met twee lepels hoopjes en leg die in de hete olie. Bak de koekjes ongeveer 3 minuten per kant, totdat ze bruin en knapperig zijn aan beide kanten. 

Eet smakelijk!

(foto's en recept van Marieke (c))

Mijn eerste examenopdracht!

Mijn eerste kookexamen is een feit! Onlangs sloten we de eerste module van de VIP Health & Nutrition af, de vegetarische menu opbouw. Samen met een van mijn medestudenten ging ik aan de slag om een gerecht samen te stellen, te bereiden en te presenteren. Wij hadden een prachtig bord gemaakt met als thema 'Wintergroenten in kleur'. Er waren 7 duo's en iedereen had prachtige borden opgemaakt. Hele leuke thema's met bijpassende gerechten. Kijk eens op de FaceBook pagina van VIP Health & Nutrition, dan kan je alle prachtige creaties zien (echt de moeite waard!). 

*trots*

In de twee weken voorafgaand aan het examen ben ik druk geweest met de bieten-linzenburgertjes en de gevulde meiraap. Alleen al voor de kleur moesten deze op het bord! mijn licht perfectionistische aard komt wel wat naar boven en dat betekent vooral dat we deze twee weken vaak bietenburgertjes en gevulde meiraap hebben gegeten ;-)

De raap bleek een lastig verhaal. Hoe meer ik er mee deed, hoe bitterder de raap. Rauw was de raap fris en pittig, maar gekookt en uit de oven was het een bittere pil... En niet een beetje bitter, echt heel erg bitter. Om erachter te komen welke bereidingswijze wat veroorzaakte, heb een aantal smaaktestjes gedaan. hierbij opgemerkt dat er veel verschillende meirapen zijn en die ook allemaal net weer anders smaken. De felroze, die ik qua kleur het mooiste vind, zijn het pittigste en de lila/witte rapen zijn wat zachter. De leeftijd van de raap zal ongetwijfeld ook nog van invloed zijn op de smaak. Al met al een hele uitdagende groente! Inmiddels is het wel zover gekomen dat ik de fluo-raap in mijn tuin ga zetten. Maar de uitkomst van de smaaktest: wegzetten met suiker en zout en daarna blancheren

Maar wat doe je met de binnenkant van de meiraap? In eerste instantie meegebakken met de vulling, maar dat werd dus toch een bittere hap. Ik heb er een frisse salade met appel van gemaakt en een zoet-zure dressing. 'No-waste' dus!

Recept
Bieten-linzenburgertjes
(genoeg voor 12 burgertjes) 

1 cup gekookte groene linzen

1 ½ rode biet, geraspt

olijfolie

wat verse tijm

1 kleine ui, gesnipperd

1 teen knoflook, gesnipperd

1 thl mosterd

1 – 1 ½ thl miso pasta

1 thl vegan worcestershiresauce

1 thl venkelzaad, gekneusd

1 ½ thl oregano

3 el zonnebloempitten, gemalen

¼ cup havermout

2 bosui

Verhit olijfolie in bakpan en fruit ui, knoflook, tijm en rode biet 5-10 minuten.

Doe de linzen, 3/4 van bietenmengsel, mosterd, miso, worcestershire sauce, venkelzaad, oregano, gemalen zonnebloempitten in de keukenmachine en meng dit met de pulse stand. Er moet nog wel textuur in blijven, dus geen ‘pasta’ van maken.

Doe over in kom en meng rest van bietenmengsel, havermout en bosui er doorheen.

Zet het mengsel in de koelkast zodat het steviger wordt (een uur)

Vorm kleine burgertjes met de hand.

Verhit olijfolie in bakpan en bak de burgertjes ongeveer 2 minuten per kant op maximaal middelhoog vuur (belangrijk, want op hoog vuur verbranden ze snel).

Lekker met bietenmayonaise. 

Eet smakelijk!

(foto's en recept van Marieke (c))

Intrigerende umeboshi ...

Steeds maar weer kwam ik de umeboshi tegen op internet. Na de zoveelste keer besloot ik dat ik het moest proberen. Het zou goed zijn voor van alles, ontgiftend werken en je weerstand verhogen. Ik kwam zelfs meerdere keren een 'anti-kater' thee tegen met umeboshi op internet. Daar wilde ik dan ook meer van weten, want dit klinkt als een interessante superfood. 
Maar wat is het eigenlijk? Het is dus een Japanse gefermenteerde pruim. Ik heb een doosje gekocht bij de biologische winkel. Het is niet heel goedkoop, maar inmiddels ben ik erachter dat je niet veel gebruikt, waardoor het ook weer meevalt.

Waar is het nu goed voor? In ieder geval helpt het bij allerlei soorten misselijkheid en zou het helpen bij vermoeidheid en hoofdpijn. In ieder geval is het een boost voor je immuunsysteem. Ook heeft de umeboshi een ontzurende werking, waarmee het helpt het zuur-base evenwicht in ons lichaam in stand te houden. Is ons lichaam te zuur, dan zijn we vatbaar voor infecties. Veel groente en weinig dierlijke producten eten helpt overigens ook goed tegen verzuring. Een intrigerend vruchtje dus...

(intrigerend, hè...?)

Maar de grote vraag is natuurlijk, hoe gebruik je het? Dat kan op verschillende manieren. Ik heb er inmiddels drie geprobeerd. Niet allemaal even geslaagd moet ik zeggen!

Mijn eerste poging: Ergens las ik dat het goed was om de dag te beginnen met met thee en umeboshi. Ik drink iedere ochtend thee met citroensap en gember, dus kan een umeboshi er ook nog wel achteraan, dacht ik. Dus als eerste heb ik een umeboshi in één keer opgegeten... Ik bereidde me nog voor op een zoute smaak, maar dit was toch wel heel erg heftig, zo rechtstreeks vanuit de verpakking. Niet te doen! Een eens maar nooit weer ervaring... Dus toch nog maar even verder lezen.

Als smaakmaker voor rijst, dat klonk al beter. Dit werd mijn tweede poging en dat was eigenlijk erg lekker. 
Wat ik heb gedaan: beetje olie verhitten in een wok en daar een fijngesneden umeboshi kort en zachtjes in bakken, gekookte zilvervliesrijst (voor twee personen) erbij doen en een aantal minuten meebakken. De umeboshi geeft een heerlijke zout-zure smaak af aan de rijst. Voor herhaling vatbaar! 

Ik was wel nog steeds benieuwd naar de thee met umeboshi (en niet een umeboshi ná de thee..). Op internet kom je verschillende varianten tegen, waarbij ook speciale groene Japanse thee gebruikt wordt. Opvallend is dat ik geen variant met een zoete smaakmaker ben tegengekomen. Veel met shoyu en met gember. Ik heb gekozen om - voor mijn derde poging - umeboshithee met gember te maken. Ik ben dol op gember :-) 



Ik voelde me een beetje gammel en verkouden, dus een goed moment om deze, hopelijk medicinale thee te drinken. Ik heb een kleine umeboshi fijn gesneden en een beetje verse gember geraspt. Vervolgens een pot groene thee gezet. Ik heb geen speciale Japanse groene thee in huis, dus ik heb mijn groene thee met munt gebruikt. Umeboshi met gember in glas, groene thee erover schenken en even laten trekken. 


Tja, wat zal ik ervan zeggen... Het is een beetje alsof je bouillon drinkt in plaats van thee. De umeboshi geeft een wat zoutige smaak af. In de thee was het minder sterk dan ik had verwacht en met de gember combineerde het goed. Ik ga dit niet dagelijks maken, maar af en toe is het best lekker als een versterkend drankje, vooral als je in gedachten houdt dat het ook nog eens heel goed voor je is.

Mijn voorlopige conclusie: Als je zin hebt in lekkere rijst, dan is de umeboshi zeker een aanrader als smaakmaker. En af en toe een kopje groene thee met gember en umeboshi als verwarmend en versterkend drankje, dat hou ik er in. 

Succes!

Voor wat meer achtergrondinformatie vond ik dit een leuk artikel

(tekst en foto's van Marieke (c))